170 dagen van huis, Uruguay

Hola familie en vrienden,

Daar zijn we al weer. Het gaat ons goed,top en super!

Na Brazilië was het met de bus 20 uur naar Buenos Aires, Argentinië.
We bleven niet hangen, we stapen over van de Braziliaanse Real naar de Uruguayaanse Peso.
We namen de snelboot van 1 uur naar het koloniale stadje,
Colonia del Sacramento Een kuststad in Uruguay, wat voelde als een dorp dat stilstaat in de tijd. Gekleurde huisjes, kinderkopjes in de straten en oldtimer auto’s rijden langs of dienen als plantenbak.
Een plek waar we rust voelden en tot rust kwamen. Maar wat sterker opviel, waren de bestuurders die (altijd) de voetgangers voor lieten gaan om over te steken, zelfs op momenten die in ons ogen, gek leek maar tof!

Next was een 7 uur rijdende rit naar het oosten, uitgestrekte stranden met uitdagende golven, Punta del Diablo (de Punt van de Duivel).
We kwamen sinds een tijdje weer Nederlanders tegen in ons Hostel.
Waar we een fiets hebben gehuurd en het Nationaal Park Santa Teresa hebben bezocht. In dit park ligt o.a. het fort Santa Teresa, dat in de 18e eeuw door de Portugezen is gebouwd. De stranden bleken zeer geschikt om met de fiets te berijden, dus reden wij niet via de weg maar via het strand terug.

Vanaf nu werd het weer terug reizen richting Colonia del Sacramento, om daar de boot terug te pakken naar Buenos Aires, Argentinië.
Maar eerst het nationaal park, Cobo Polonio.
Je kan hier alleen nog maar komen via grote truck wagens, die je door de hoge zand bergen brengen, langs het strand en tot in het dorpje.
Een beschermd gebied waar geen huizen meer bijgebouwd mogen worden, er is geen electriciteit anders dan een paar huizen/restaurants met zonnepanelen, waar s'avonds voornamelijk kaarsjes branden en kampvuren worden gemaakt.
In 2001 werden hier nog 180.000 zeeleeuwen geteld, de grootste kolonie zeeleeuwen ter wereld, so they say.
Tijdens een wandeling langs het strand kwamen wij ook een paar doden zeehonden tegen. Na 1,5 uur wandelen kwamen we uit op een berg, waar we de ondergaande zon hebben bekeken.

Van een plek zonder pinautomaten reisden wij naar het Schiereiland Punta del Este. Op het strand, Playa Brava staat het beroemde kunstwerk ‘La Mano’. Uit het zand steken vijf enorme cementen vingers.
Deze stad is omringd met torenhoge flats, huizen van in de miljoenen en luxe jachten. Een plek die beroemdheden bezoeken zoals Shakira, helaas hebben we haar niet gezien!
Wij sliepen echter in een schattig hostel van een 10tje haha. Maar het mooiste moment viel in de avond, waar de volle maan boven de zee scheen. De zee/golven werden belicht, een lichtverschijnsel dat werdt veroorzaakt door (opgezocht), bioluminescentie (zie foto).

Nu was de hoofdstad aan de beurt, het laatste plekje voor ons vertrek. Montevideo de grootste stad van het land.
Terwijl de meeste Zuid-Amerikaanse hoofdsteden bekend staan om criminaliteit, is Montevideo één van de veiligste hoofdsteden ter wereld.
Wij kwamen op een geplande zaterdagmiddag aan, om het pakhuis Mercado del Puerto te bezoeken.
Waar we heerlijk vlees hebben gegeten, vers klaar gemaakt op enorme barbecues.
Op Zondag 1e Paasdag was er helaas geen Paasbrunch in ons Hostel.
Wij zijn toen een voetbalwedstrijd gaan kijken in het destijds speciaal gebouwde stadion, Estadio Centenario. Waar de thuisploeg met 2-1 heeft gewonnen.
In 1930 werd het eerste officiële wereldkampioenschap voetbal daar gehouden, dat uiteindelijk ook door Uruguay gewonnen is.

Door het hele land drinkt de bevolking maté. Maté is een soort thee gemaakt van Yerba maté blaadjes. Zij zeggen dat de thee een oppeppende werking heeft en de concentratie verhoogt.
Overzal zie je ze lopen met hun eigen thermoskan en matévoorraad, op straat, op werk, in de bus, overal. Wij vonden het veel te bitter/sterk haha.
Wat ook opviel waren de vrouwen die op schoenen liepen met een extra extra extra hoge zool (zie foto).

Van wat wij gezien hebben vinden wij dat het land deels op dat van Nederland lijkt. Geen bergen, maar veel weilanden met koeien en schapen, het verschil ligt in de heuvels en palmbomen tussen de weilanden. Brazilië wordt overal aangegeven als duurste land van Zuid-Amerika, echter was tot ons verbazing in vergelijking met, alles in Brazilië goedkoper.

De meeste reizigers die wij tegengekomen zijn, buiten Uruguay, reizen niet hier naartoe. Maar wij zijn blij dat wij dit land wel hebben bezocht.
Nu is Argentinië aan de beurt waar we beginnen in Buenos Aires en verder nog geen plannen hebben.

So till we wrtie again!

Saludos desde Uruguay xx

Mitsy & Marcus