261 dagen van huis, COLOMBIA

261 dagen van huis, Colombia

Ook een land dat vooraf niet op ons lijstje stond gepland, maar wel eraan toegevoegd is.
Een land, gekozen als mooiste, door de meerderheid van diverse reizigers die we tegengekomen zijn.
Nu was het ons beurt!

Nadat we afgezet waren door een taxi aan de grens, werd het een exit stempel halen van Ecuador,
de brug overlopen en langs de immigratie van Colombia. Wij dachten vooraf dat dit een strenge controle zou worden, maar alles behalve,
het enige wat gecontroleerd werd, waren onze paspoorten en we konden de grens oversteken!

De eerste twee dagen verliepen vrij snel, het was één nacht in Pasto, doorreizen, één nacht in Popayán en
doorreizen naar Cali. Het was hier dat we afgezonderd lagen van het centrum. Maar in ruil daarvoor zaten we op een plek waar rust was.
Dat hadden wij nodig want hier hadden wij 2 lessen Salsa gevolgd! WE LOVED IT! Van niks, tot een beetje haha, leerden wij een aantal bewegingen,
to move like the hips of Shakira...
We bezochten de dierentuin van Cali, niet omdat we dierentuinen zo geweldig vinden, maar we lazen en hoorden dat dit één van de beste dierentuinen van Zuid-Amerika is.
Wij waren nieuwsgierig naar de omstandigheden daar. We hadden uiteindelijk hogere verwachtingen. Een mooi moment was dat we oog-oog kwamen te staan met een witte tijger!
Toen we in zijn ogen keken, hoe goed hij het misschien daar ook heeft, we alleen medelijden hadden, dat hij net als vele anderen dieren, daar niet thuis horen!

Van Cali reisden wij naar Medellín, schijnbaar moest deze stad van moordhoofdstad het nieuwste toeristencentrum van Colombia worden.
Maar de meeste reizigers komen tegenwoordig juist voor de gewelddadige historie naar de stad van Pablo Escobar.
Op het hoogtepunt had zijn drugskartel tachtig procent van de wereldwijde cocaïnehandel in handen!
Niet dat het tegenwoordig de meest veilige stad is, maar we konden overdag onbezorgd rondlopen.
Wij zaten gelegen midden in het centrum, waar veel te zien was, van gebouwen tot mensen.
Wat wij niet eerder gezien hadden, was de behulpzaamheid van talloze mensen op straat toen er een diefstal plaatsvond.
Gek genoeg jatte iemand een zijspiegel (vraag ons niet hoe) van een auto die stilstond bij het stoplicht.
Direct gingen meer dan 10 mensen achter de weg rennende man aan. Met succes, de zijspiegel werd teruggeleverd aan de eigenaresse.

We ontsnapten één nacht van de stad, reisden af naar het Westen, waar we bij een Hostel terecht kwamen in the middle of no where.
Maar wel op een prachtige locatie. Het was hier waar ze ontelbare mangobomen hadden, waar we onbeperkt mango's mochten plukken, een PARADIJS voor Marcus haha!

We hadden al een aantal weken/maanden een gedachte waar we heen wilden gaan "na" Colombia, maar het was nog niet definitief.
TOT NU! We boekten onze tickets, waar we zouden vliegen vanuit het koloniaal centrum in het Noorden, Cartagena!
We kozen om naar het Noorden te reizen en het Oosten over te slaan, dit betekende dat we de hoofdstad zouden ontlopen. De eerste hoofdstad van een land dat we overgeslagen hebben, Botoga.
We namen een 16 uur bus rit naar het Noorden. Onderweg werden we 5x gestopt en gecontroleerd door de Politie. Het was duidelijk dat het hun niet uitmaakte of ze Mitsy's paspoort zagen, maar Marcus....
Die werd keer op keer ondervraagd haha, maar no problemo we waren er al mentaal op ingesteld en we kwamen aan in Santa Marta!

06.45 was het toen we aankwamen bij onze Hostel. Vanwege een lul (excuse my french) van een vent, moesten we buiten de hekken wachten tot hij zou openen.
Het was toen dat we voor het eerst sinds heel onze reis dat we een probleempje kregen met een local die voorbij kwam lopen, even oud en groot als Marcus. Het bleef bij een paar duwtjes maar het ging nergens over. Details volgen tijdens een drankje samen :P!
Twee blokken van het strand vandaan, namen we een kijkje. Waar we net op tijd waren om van dichtbij te zien hoe mannen een net binnenhaalden vol vangst met diverse soorten vis. Vis die ze niet konden gebruiken werden teruggegooid, of vooral door kinderen meegenomen.

A must see, was Tayrona National Park. Tientallen tropische stranden, beschut door meters hoge palmbomen, zacht zand en warme zee.
We sliepen hier 3 nachten, niet in een bed, niet in een tent, maar in een hangmat! Het was een leuke ervaring. Geen dekens waren nodig, want de temperatuur was geweldig, maar zonder een muggen net, no way!
Het was 1,5uur lopen naar El Pueblito, na de Ciudad Perdida de mooiste ruïne van de Tayrona indianen, de oorspronkelijke bewoners van het gebied. De jungletocht erheen vonden wij mooier dan de plek zelf. Maar het was bijzonder om hier en daar oorspronkelijke bewoners te zien.
Gekleed in het wit, hun huid meer getint dan de rest, wonend in hutjes, wandelend op blote voeten...
Wij vonden dit de meest prachtige plek dat wij gezien hebben in Colombia. Dan te bedenken dat het tropische oerwoud een paar jaar geleden nog oorlogsgebied was.
De rebellenbeweging FARC voerde er een strijd met het Colombiaanse leger. Tegenwoordig een toeristisch tropisch paradijs!

Verderop in het Noorden, kwamen we terecht in Polomino.
Samen met een Duitser, Vlaamse en Franse spendeerden wij de komende twee nachten.
Spelletje hier, drankje daar en een 3 uur varende rit door de rivier,in de volle zon. Iedereen was wel verbrand, maar Marcus kwam er het beste mee weg haha.
Op zulke momenten was het weer even stilstaan, waar we zijn, wat we doen-gedaan hebben en wie we onderweg ontmoet-ontmoeten hebben. We ontmoeten talloze verschillende mensen, het is dan leuk dat je een vreemde ontmoet en later vertrekt als vrienden.

We hadden nog maar een paar dagen totdat onze vlucht zou vertrekken. We spendeerden de laatste twee nachten in het koloniaal centrum van Cartagena!
Helaas, want als we vooraf wisten hoe mooi het hier was, hadden we hier langer willen verblijven.
De laatste dag in Colombia wilden wij gek genoeg spenderen in een 15 meter hoge vulkaan zoals zij het noemen, niet gevuld met lava, maar met modder haha.
We hadden onze laatste centjes en hadden berekent dit dat sus zo, dat we niet meer zouden moeten pinnen. Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar uiteindelijk een tegenvaller en geen modderbad voor ons.
We kwamen aan na 2,5uur reizen, maar kwamen geld tekort omdat alles meer kosten, dan ons verteld was. Als we dat uitgaven zouden we geen vervoer terug kunnen betalen, oops! Dus weer 2,5uur terug reizen naar Cartagena.
5 uur van onze laatste dag, besteed in een bus zonder airco en wel 2x dezelfde buschauffeur haha. Aangekomen werd het pinnen en klaar maken voor onze laatste avond voor vertrek.
Heerlijk wezen uit eten, ijs gehaald als toetje en een cocktail gaan drinken met diverse bijzondere straatartiesten op de achtergrond als afsluiter. Het was geweldig, we dachten terug en bespraken de afgelopen 8,5 maanden.
En dachten aan de komende 3 maanden. Want dat is de tijd die we gaan besteden op onze volgende bestemming!

Colombia was wederom prachtig, verhalen thuis zijn soms zo anders dan je hier of in een ander land ervaart. Zonde soms, maar tegelijk zijn die verhalen er ook niet voor niks.
Zuid-Amerika is prachtig, het was een geweldige ervaring en we hebben enorm genoten. We zijn zo blij dat we dit hebben meegemaakt en er veilig doorheen gekomen zijn.

Omdat wij nog niet genoeg hebben gehad van al deze mooie ervaringen, blijven wij nog even weg en gaan wij op zoek naar nieuwe avonturen. Dit keer, Noord-Amerika!
Wij vliegen 7 juli naar Fort Lauderdale, Florida waar we zullen verblijven @ Miami Beach! We vliegen 13 juli naar Denver, Colorado waar Marcus geboren is. Zijn vader en zijn broer wonen hier, zijn twee jongere broertjes
komen 19 juli aan in Denver. Het zal sinds het jaar 2000 zijn, dat zij samen grond hebben gezet in hun geboortestad-land. Het was het jaar 2000 dat zij vanuit Amerika vertrokken naar Nederland.
We hebben er heel veel plezier in en we weten nog niet zeker wat we daarna gaan doen, wat wel zeker is, is dat we in het land blijven tot 30 september!

Voor alle lieverds thuis, wij vinden het heel leuk om jullie reacties te lezen, bedankt voor het volgen en het steunen van onze reis.
Jullie kunnen ons altijd een berichtje sturen :)!

Heel veel liefs, saludos desde Colombia Xxx

Mitsy & Marcus